Drukuj
Kategoria: regionalizm
Odsłony: 1696

altPagaczajew – starszy lejtnant, dowódca  6 kompanii Azebejdżan „Aza” I batalionu „Barbara” 16 pp AK. Brał udział w bitwie pod Jamną. Kompania nie brała udziału we wcześniejszych walkach batalionu, dołączyła dopiero w Jamnej.

Peacock – Szkot, żołnierz spod Tobruku. Urząd Gminny w Zakliczynie w dniu 5. I. 1945 r. wystawił mu Gemeindeverwaltung (poświadczenie tożsamości) na nazwisko Aleksandra Stefańskiego. Ukrywał się on u Albina Chwieja w Stróskiej Woli i u Natalii Mroczkowskiej – Chwiej w Zakliczynie. Przyjaźnił się i odwiedzał o. Zygmunta Jaszczura, zakonnika z zakliczyńskiego klasztoru, który znał język angielski.

Piechnik Franciszek był dowódcą drużyny przy plutonie IV placówki AK „Zygmunt I”.

Pietruszewski Władysław ps. „Ksawer” – inżynier, który podczas akcji „Mosty” przyczynił się do uratowania elektrowni i zapory w Rożnowie.

Pitala Franciszek ps. „Francek” – żołnierz drużyny alarmowej. Poległ w dniu 5. X. 1944 r., trafiony w czoło gdy obsługiwał rkm w trakcie walki z niemiecką żandarmerią, która atakowała wzgórze „Mogiłę” w Woli Stróskiej.

Podgórski Mieczysław ps. „Ryba” – podporucznik, zastępca dowódcy 2 kompanii „Grażyna” I batalionu „Barbara” 16 pp AK. Brał udział w bitwie pod Jamną.

Połabski Jan ps. „Czajka” – mieszkał w Zakliczynie przy ul. Jagiellońskiej, do konspiracji wciągnął go Tadeusz Rzepecki. W roku 1940 otrzymał nominację oficerską. Był kolejnym dowódca II plutonu placówki AK „Zygmunt I”. Przyjaźnił się z o Józefem Galasem – gwardianem klasztoru OO Reformatów w Zakliczynie.

Popiel Jacek ps. „Lipek” – partyzant IV kompanii „Ewa” I batalionu „Barbara” AK. Brał udział w walkach na Pogórzu (Sucha Góra, Jamna).

Potępa Jakub – mieszkaniec Zawady. Udostępniał swój dom na potrzeby ruchu oporu.
Potępa – Zelek Janina, udostępniała swój dom na potrzeby ruchu oporu.

Prokop Adolf – podchorąży, mieszkaniec Dzierżanin. Czynny w ZWZ. Był dowódcą drużyny w III plutonie placówki AK „Zygmunt I”.

Prokop Stanisław łącznościowiec wciągnięty do konspiracji przez Jana Gądka.

Przybyłowicz Henryk , ur. 1911 r. W latach 1941 – 1945 uczestniczył w tajnym nauczaniu na poziomie podstawowym w Zakliczynie nad Dunajcem.
                        
Przylibski Tadeusz, ur. 1902 r., nauczyciel. W latach 1944 – 1945 uczestniczył w tajnym nauczaniu na poziomie średnim ogólnokształcącym  w Zakliczynie nad Dunajcem. Mieszkał w Wesołowie.

Ptak Stanisław ps. „Puchacz”  (ur. 5. V. 1912 r. w Mikołajowicach, syn Jana i Anny z domu Strojna) . Od roku 1935 był rządcą w majątku Aleksandra Kobylańskiego w Janowicach, współpracował z komórką wywiadowczo – nadawczą przy dworze w Olszowej.

Puzon Edward ps. „Zrąb”– kapral, mieszkaniec Zakliczyna nad Dunajcem. Był agronomem gminy Zakliczyn. Do konspiracji wciągnął go inżynier Streer – agronom powiatowy z Brzeska. Był aktywnym członkiem ZWZ. W 1940 r. po rezygnacji Stanisława Łuki został mianowany przez kapitana Wojciecha Kapustkę ps. „Rawicz” – komendanta obwodu, drugim komendantem ZWZ „Zofia”, a później oddziału AK „Władysław”.  Wiadomości radiowe dla Puzona dostarczał Kazimierz Styrna – nauczyciel z Zawady.

Pycior Stanisław ps. „Gruda” – ksiądz, kapelan I batalionu „Barbara” 16 pp AK. Brał udział w bitwie pod Jamną.
                 
altPyrek Franciszek ps. „Jóźko” ( 6. XII. 1906 w Weryni k. Kolbuszowej – 22. X. 1984 Czchów). Od 6 roku życia mieszkał w Lusławicach k. Zakliczyna nad Dunajcem. W miasteczku tym  ukończył szkołę powszechną. W wieku dziewiętnastu lat zgłosił się na ochotnika do wojska i do września 1927 roku służył w 2 pułku lotniczym w Krakowie. W okresie międzywojennym pracował przy budowie dróg i mostów oraz w wytwórni materiałów wybuchowych. Po kampanii wrześniowej powrócił do rodziny do Lusławic. W roku 1942 wstąpił do AK. W czasie  okupacji pracował w kuźni ojca, a potem przebywał na przymusowych robotach w Gródku nad Dunajcem. W roku 1942 poślubił w Zakliczynie Irenę Szczerba, z którą zamieszkał najpierw w Kończyskach a potem w Lusławicach. Latem 1943 roku gestapo rozpoczęło poszukiwania Pyrka ale on kilkakrotnie wymykał się z urządzanych na niego w okolicach Zakliczyna obław. W tym czasie spotykał się ze swoją żoną w zakliczyńskim klasztorze, która uprzednio okresowo pracowała w konwencie. Rozwścieczeni gestapowcy nie dość, że zastraszali jego rodzinę, to zaaresztowali, więzili w Zakliczynie i zamordowali w Brzesku jego osiemnastoletnią, będącą w ciąży, żonę. Po ogłoszeniu akcji  "Burza", Pyrek zameldował się do działań bojowych i wszedł w skład I batalionu 16 pp AK "Barbara". Otrzymał przydział do pocztu dowódcy "Irena". Wraz z batalionem przeszedł cały szlak bojowy. Nie wziął tylko udziału w bitwie pod Jamną, gdyż w tych dniach z rozkazu dowódcy został wysłany w okolice Zakliczyna po żywność dla oddziału. Po „wyzwoleniu” Pyrek nie złożył od razu broni i przez jakiś czas działał w podziemiu antykomunistycznym w oddziale wachmistrza Władysława Zatorskiego ps. „Lawina”. Po zamordowaniu "Lawiny" w dniu 1. IX. 1945 r. w Pleśnej przez UB, był kilkakrotnie aresztowany i przetrzymywany przez bezpiekę. Po tych traumatycznych przejściach zaprzestał dalszej działalności i prowadził warsztat ślusarki w Zakliczynie. Po śmierci został pochowany na cmentarzu w Zakliczynie. W roku 2007 IPN przyznał mu status pokrzywdzonego. Jego burzliwe życie stało się kanwą książki Grzegorza Szczerby „Gdy zapłonął nagle Świat” wydanej w r. 2004 w Tarnowie.