Przed rozpoczęciem 9. sesji Rady Miejskiej w Zakliczynie w imieniu zespołu, który wspólnie z pracownikami Urzędu Miejskiego w Zakliczynie (m.in. inspektor Krystyną Krupską), pracowali nad nowym Studium Zagospodarowania Przestrzennego Miasta i Gminy Zakliczyn, efekt tych prac zaprezentowała dr Grażyna Korzeniak. Prezentacji Studium przysłuchiwali się radni Rady Miejskiej, sołtysi oraz grupa mieszkańców z Lusławic. Plan Zagospodarowania Przestrzennego jest elementem inwentaryzacji zasobów Miasta i Gminy; przyrodniczych, kulturowych i udokumentowanych bogactw naturalnych i występujących ograniczeń ( jak na przykład tereny osuwiskowe) z jednej strony, a z drugiej elementem określenia na podstawie istniejących uwarunkowań celów rozwojowych obszaru. Studium nie jest jednak planem zagospodarowania lecz raczej diagnozą stanu i możliwości rozwojowych. Oto obszerne fragmenty wystąpienia dr Grażyny Korzeniak, na co dzień kierownika Zakładu Metodyki Planowania Przestrzennego krakowskiego Instytutu Rozwoju Miast:

"Istotnym elementem obszaru Miasta i Gminy Zakliczyn są wartości kulturowe. O Zakliczynie się mówi, o Zakliczynie się wie. Te wartości zostały zaewidencjonowane w Studium Konserwatorskim i wszystkie te strefy, które zostały zapisane w Studium Konserwatorskim zostały przeniesione do Studium Zagospodarowania Przestrzennego co było warunkiem do tego aby Studium zostało uzgodnione i zaakceptowane przez Konserwatora Zabytków. To są obszary ścisłej ochrony konserwatorskiej oraz strefy przedpola obszarów ścisłej ochrony. Drugą sprawą jest istnienie udokumentowanych złóż które musiały być naniesione i uwidocznione w Studium Zagospodarowania Przestrzennego, bo taki jest wymóg prawny. Jeżeli złoże jest udokumentowane, to musi to znaleźć odzwierciedlenie na rysunku uwarunkowań i kierunków, natomiast nie oznacza to, że złoże na tej podstawie może być eksploatowane. Niektóre złoża są zaznaczone jako złoża bez zapisu o przeznaczeniu do eksploatacji. Decyzja o tym, które złoża należy przeznaczyć do eksploatacji, mimo nacisku z zewnątrz, powinna należeć do Gminy. /.../ Podstawowe założenia, które przyjęliśmy przy formułowaniu Kierunków, to oprócz usankcjonowania zaleceń konserwatorskich oraz ograniczeń wynikających z istnienia terenów osuwiskowych są takie, że po pierwsze zabudowa nawiązuje do istniejącego układu. Ogranicza się zakres zabudowy nie tylko z dbałości o krajobraz, ale ze względu na możliwości finansowe Gminy, aby Gmina mogła racjonalnie tereny budowlane wyznaczać. Znane są takie przypadki, że gminy przy kolejnych wyłożeniach Studium po dokonaniu obliczeń i stwierdzeniu że przekracza to możliwości gminy odstąpiono od Studium i przystąpiono do prac od nowa. Następne założenie, które zostało przyjęte, to podkreślenie znaczenia przestrzeni publicznej jakim jest Rynek, który jest ważnym elementem przestrzeni publicznej - ten obszar został wskazany w Studium jako obszar przeznaczony do rewitalizacji. Następny problem, to w jaki sposób zostały wydzielone tereny mieszkaniowe. W Zakliczynie i wokół Zakliczyna nie przewiduje się rozbudowy zabudowy zagrodowej, a tak która jest przewiduje się że będzie utrzymana. Na pozostałych terenach Gminy, gdzie dominuje zabudowa zagrodowa przewiduje się jej rozbudowę, wręcz nawet jej rozwój pod kątem agroturystyki. Jeśli chodzi o zabudowę związaną z działalnością gospodarczą, to też przewiduje się jej rozbudowę. Zacznę od tego, że we wszystkich terenach mieszkaniowych przewiduje się możliwość robienia wszelkich usług publicznych, tak żeby była możliwość budowania szkół, czy na przykład przedszkoli prywatnych. W terenach mieszkaniowych przewiduje się lokalizację podstawowych usług takich jak na przykład sklepy, szczególnie w centrach wsi co również przyczynia się do ich kształtowania. Następna kwestia która udało się do Studium włączyć, to jest Zakliczyńska Strefa Aktywności Gospodarczej, której położenie jest korzystne i jest to bardzo cenna inicjatywa. Jeśli chodzi o rozwój usług turystycznych i rekreacyjnych, to oczywiście agroturystyka która ma być podstawową formą aktywności w tym obszarze, ale też takie wykorzystanie terenów powyrobiskowych w kopalni żwiru w Roztoce, aby docelowo stały się one ośrodkiem rekreacyjnym. W tej sprawie udało się wynegocjować z RGZW żeby mimo, może są to tereny zalewowe, to żeby można było koło tych stawów powyrobiskowych zbudować hotel czy zajazd by mógł powstać tam ośrodek rekreacyjny. Wykonanie Studium przeciągało się głównie z powodu pojawienia się terenów osuwiskowych. Teraz powiem jak postąpiliśmy w sprawie osuwisk. /../ Tam, gdzie nie ma zwartej zabudowy tam wniosków o zabudowę nie uwzględnialiśmy, natomiast nie chcieliśmy nie chcieliśmy wycofywać się z możliwości zabudowy tych terenów które już są zabudowane bądź przeznaczone do zabudowy. Jest to w tym przypadku tak zapisane, że decyzja o zabudowie to jest świadomy wybór inwestora i przy wydaniu pozwolenia będzie to zaznaczone, że są to tereny osuwiskowe. Wszystkie tereny osuwiskowe w Studium są zaznaczone - one mają osobny symbol, żeby było wiadomo, że są to tereny osuwiskowe, tak aby ktoś kto zdecyduje się na budowę w tym terenie był świadomy czym to grozi i ponadto będzie musiał zastosować się do takich procedur, które już są w tek kwestii wypracowane. /.../ Zostały zapisane problemy dotyczące zabudowy publicznej, której zasięg jest unikalny jak na przykład budowa Europejskiego Centrum Muzyki w Lusławicach...."
Po wystąpieniu dr Grażyny Korzeniak nastąpiła dyskusja nad zaprezentowanym materiałem. Gorąca dyskusja dotyczyła uwidocznionego w Studium złoża żwiru i piasku w Lusławicach (tzw. Mała Roztoka) oraz ograniczeń zabudowy w strefie ochrony konserwatorskiej (głównie na terenie Zakliczyna). Głos zabierali m.in.: mieszkańcy Lusławic, burmistrz Jerzy Soska, radni; Anna Moj, Bogdan Litwa, Marian Skwarło.  Warto wiedzieć, że Studium jest obecnie na etapie tzw. wyłożenia, czyli pisząc prostym językiem, można ze Studium zapoznać się do 18 sierpnia, a zainteresowani powinni zgłosić się w tej sprawie do inspektor Urzędu Miejskiego Krystyny Krupskiej.