Serwis Info

6 maja we Wróblowicach zmarł  w wieku 67 lat Kazimierz Bogdan Schüterlly, wiceprezes Zarządu Stowarzyszenia Pomocy Osobom Niepełnosprawnym "Bez barier", emerytowany nauczyciel, dyrektor Szkoły w Czarnej (Bieszczady), wcześniej działacz polityczny, potem dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury w Brzesku, a przez całe życie harcerz i miłośnik Bieszczad. Uroczystości pogrzebowe   rozpoczną się w poniedziałek - 10 maja w kościele p.w. św. Idziego opata w Zakliczynie o godzinie 13.30 odmówieniem modlitwy różańcowej, a 14.00 mszą święta pogrzebową, po czym urna z prochami Kazimierza Bogdana Schüterlly'ego zostanie przeniesiona na zakliczyński cmentarz. Kazimierza poznałem, gdy był dyrektorem Miejskiego Ośrodka Kultury w Brzesku. Z podziwem obserwowałem Jego zapał i pasję w pracy. W tamtych czasach (lata osiemdziesiąte) na tle innych placówek kultury, brzeski MOK wyróżniał się niekonwencjonalną działalnością i tętnił życiem od rana do wieczora. Wystawy, koncerty muzyczne, panele dyskusyjne i obozy - oczywiście z harcerzami i rzecz jasna w Bieszczady, to było to coś innego, co wyróżniało brzeska placówkę kultury spośród innych. Nic dziwnego, że dostrzegła to Kapituła Nagrody "Uskrzydlony" i w 1990 roku uhonorowała tym prestiżowym tytułem dyrektora brzeskiego MOK-u.  Potem  w latach 90-tych o Schüterlly'm w naszych stronach słuch zaginął.  Wraz z rodziną przeniósł się do ukochanych Bieszczad, gdzie zasłynął jako dyrektor Szkoły Podstawowej w Czarnej. Na początku tej dekady powrócił tutaj...na Zakliczyńską Ziemię, gdy żona Katarzyna wygrała konkurs na stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej we Wróblowicach. Choć zdrowie coraz bardziej mu nie dopisywało, to nie stronił od aktywności społecznej angażując się w pracę w stowarzyszeniach, m.in. SPiRG oraz SPON "Bez barier". Był częstym gościem zakliczyńskiego ratusza. Lubił usiąść w Klubie Spytko przy szklance czerwonego barszczu lub herbacie, poczytać prasę, obejrzeć nową wystawę. Zawsze życzliwy, chętnie dzielił się swoimi uwagami, ale nie z pozycji mentora, ani nawet starszego kolegi. Takim Go zapamiętam. Jeden z przyjaciół Kazimierza Bogdana na wieść o śmierci zamieścił w internecie wiersz, który bardzo oddaje kwintesencję jego życiowej filozofii, a że poezję lubił i dobrą się zachwycał , to i dumny był , że córka Agnieszka w 2007 roku wydała autorski tomik poezji pod tytułem "Niedosyt". Zatem wierszem chciałbym Cię Bieszczadzki Wędrowcze pożegnać - spoczywaj w pokoju !