- Szczegóły
- Leszek A. Nowak
- Kategoria: regionalizm
- Odsłony: 2210
Regiec Karol z Janowic. Współpracował z komórką nadawczo – wywiadowczą przy dworze w Olszowej.
Reiff – piekarz z Zakliczyna nad Dunajcem. Wypiekał chleb na potrzeby ruchu oporu.
Rogoziński Józef ps. „Sław” – podporucznik, zastępca dowódcy 1 kompanii „Wanda” I batalionu Barbara 16 pp AK. Brał udział w bitwie pod Jamną.
Rohrenschef Elżbieta, ur. 1905 r. W latach 1940 – 1945 uczestniczyła w tajnym nauczaniu na poziomie podstawowym. Mieszkała w Zakliczynie nad Dunajcem.
- Szczegóły
- Leszek A. Nowak
- Kategoria: regionalizm
- Odsłony: 1823
Pagaczajew – starszy lejtnant, dowódca 6 kompanii Azebejdżan „Aza” I batalionu „Barbara” 16 pp AK. Brał udział w bitwie pod Jamną. Kompania nie brała udziału we wcześniejszych walkach batalionu, dołączyła dopiero w Jamnej.
Peacock – Szkot, żołnierz spod Tobruku. Urząd Gminny w Zakliczynie w dniu 5. I. 1945 r. wystawił mu Gemeindeverwaltung (poświadczenie tożsamości) na nazwisko Aleksandra Stefańskiego. Ukrywał się on u Albina Chwieja w Stróskiej Woli i u Natalii Mroczkowskiej – Chwiej w Zakliczynie. Przyjaźnił się i odwiedzał o. Zygmunta Jaszczura, zakonnika z zakliczyńskiego klasztoru, który znał język angielski.
Piechnik Franciszek był dowódcą drużyny przy plutonie IV placówki AK „Zygmunt I”.
Pietruszewski Władysław ps. „Ksawer” – inżynier, który podczas akcji „Mosty” przyczynił się do uratowania elektrowni i zapory w Rożnowie.
- Szczegóły
- Leszek A. Nowak
- Kategoria: regionalizm
- Odsłony: 1541
Obuch Antonina – w latach 1939 – 1945 uczestniczyła w tajnym nauczaniu w Zakliczynie nad Dunajcem na poziomie podstawowym.
Ogonek Jan udostępniał swój dom na potrzeby ruchu oporu.
Ogonek Władysław – mieszkaniec Wesołowa. Do konspiracji wciągnął go inżynier Streer – agronom powiatowy z Brzeska.
Ojczyk Albina, przeszkolona sanitarnie w konspiracji, należała do sekcji sanitarnej prowadzonej przez Stanisławę Ligęzę.
- Szczegóły
- Leszek A. Nowak
- Kategoria: regionalizm
- Odsłony: 1634
Nadolnik Jan ps. „Mrówka”, „Mars” przy komórce konspiracyjnej w dworze w Olszowej był opiekunem młodzieży w wieku 15 – 17 lat przygotowywanej do podoficerskiej szkoły małoletnich służby liniowej i sanitarnej. Sprawował też wspólnie z Marianem Zalasińskim opiekę nad leśniczówką tzw. „Fischingerówką”, która stanowiła punkt wypoczynkowy dla partyzantów i innych małych grup ćwiczebnych, a zwłaszcza dla podoficerskiej szkoły dla małoletnich. Stworzył on liczne komórki konspiracyjne na terenie wiosek: Wola Stróska, Wesołów, Melsztyn, Zdonia, Gwoździec, Faliszewice. Był dowódcą II plutonu placówki „Zygmunt I”. Zajmował się również szkoleniem wojskowym członkiń WSK. Gdy w 1943 r. powstała drużyna dywersyjna przy placówce AK „Zygmunt I”, został jej dowódcą, a jego zastępcą był Jan Gądek. Piętnaście lat po zakończeniu wojny zginął w Warszawie w tajemniczych okolicznościach. Jego zastępcą był Stanisław Chrobak.
- Szczegóły
- Leszek A. Nowak
- Kategoria: regionalizm
- Odsłony: 2249
Macheta Aleksander - mieszkaniec Zawady Lanckorońskiej, kapral, był dowódcą drużyny I plutonu placówki AK „Zygmunt I”. Zastrzelony przez Niemców w dniu 1. VIII. 1944 r. podczas akcji odwetowej za partyzancką akcję „Turek”.
Macheta Joanna – żona Aleksandra - rozstrzelana w dniu 2. VIII. 1944 r. podczas niemieckiego odwetu za partyzancką akcję pod kryptonimem „Turek”.
Machowski Piotr, kapral, niejednokrotnie udostępniał swój dom na potrzeby ruchu oporu. Był dowódcą drużyny I plutonu placówki AK „Zygmunt I”.
Maciaszek z Borowej należał do trójki małoletnich konspiratorów.
Madoń Błażej – (1892 – 6. XI. 1975 Zakliczyn n. Dunajcem), brat z zakliczyńskiego konwentu, najbardziej zaangażowany w pracę konspiracyjną ruchu oporu. W klasztorze zakliczyńskim mieszkał z dwiema rocznymi przerwami od 1928 r. Zajmował się ogrodem przyklasztornym i kwestarstwem. Podczas swych kwestarskich objazdów doskonale poznał ludzi najbliższej okolicy, ale też w całym powiecie brzeskim i w sporej części nowosądecczyzny. Poza tym był bardzo inteligentny, a przy tym przystępny i z każdym umiał znaleźć wspólny język. W związku z tymi cechami, dowódcy AK w Zakliczynie, wciągnęli go do ścisłej współpracy. Brat Błażej miał w klasztorze pozycję przywódczą, jak coś zadecydował, to gwardian na to przystawał. Tak więc, podczas kwestarskich wypraw wożona również była broń i inne ważne, a potrzebne ruchowi oporu artykuły. Na tym miejscu zacytuję wypowiedź Franciszka Beczwarzyka, w latach 1941 – 1942 zastępcy Kazimierza Styrny, a od 1942 r. dowódcy kompanii BCH na tamtejszym terenie: „W latach 1941 – 1942, kwestarz z klasztoru, jeżdżąc po kweście, przewoził trzy razy broń z Zakliczyna do dworu Dunikowskiej w Stróżach, a z dworu w Stróżach benzynę […] do szkoły w Zawadzie Lanckorońskiej” (za Pasiecznikiem).
- Szczegóły
- Leszek A. Nowak
- Kategoria: regionalizm
- Odsłony: 1806
Lachendro Julian – dr praw, naczelnik Sądu Grodzkiego w Zakliczynie nad Dunajcem. Aresztowany w maju 1940 r. przez gestapo, zmarł w więzieniu (jako powód śmierci podano zawał serca).
Lamprecht Maksymilian ps.”Jar” – żołnierz AK, w dniu 25. IX. 1944 r. zginął w bitwie pod Jamną. Pochowany został na cmentarzu w Brzozowej. W październiku 1959 r. został ekshumowany i przeniesiony do rodzinnego grobowca Stasików na cmentarzu w Zbylitowskiej Górze.
- Szczegóły
- Leszek A. Nowak
- Kategoria: regionalizm
- Odsłony: 3233
Kaczmarczyk Władysław ps. „Zagłoba” – nauczyciel, do konspiracji wciągnął go Tadeusz Rzepecki. W roku 1940 otrzymał nominację oficerską. Po objęciu przez Franciszka Beczwarzyka dowództwa placówki B. CH. „Zygmunt II”, został zastępcą dowódcy placówki AK „Zygmunt I”. Był dowódcą I plutonu placówki AK „Zygmunt I”. W latach 1942 – 1945 uczestniczył w tajnym nauczaniu w Zakliczynie nad Dunajcem na poziomie podstawowym. Mieszkał w Domosławicach.
Kania Michał z Dzierżanin był dowódcą drużyny drugiej plutonu , którym dowodził Franciszek Niemiec. Był jednym z pomagających ukryć uprowadzony przez Kazimierza Gierszyńskiego samochód z dokumentacją zapory wodnej w Rożnowie. Samochód ukryto w należącym do niego lesie.
- Szczegóły
- Leszek A. Nowak
- Kategoria: regionalizm
- Odsłony: 1892
Jabczugowa Stanisława z domu Budzyn, primo voto Zgórniak (11. XI. 1898 Kończyska – 2. XI. 1984 Zakliczyn).W czasie okupacji mieszkała u swojej matki - Marii Budzyn w Kończyskach. Współpracowała z ruchem oporu. Wykonywała polecenia swojego kuzyna Jana Oleksika „Butryma” i pomagała w tajnym nauczaniu swemu szwagrowi Stanisławowi Nowakowi „Dembrzy”. Obydwaj jej synowie z pierwszego małżeństwa: Kazimierz i Ryszard Zgórniakowie współpracowali czynnie z ruchem oporu.
Jamna. W dniu 4. VIII. 1944 r. I batalion 16 pułku piechoty rozpoczął działania bojowe nękające Niemców. Najpierw uderzono na posterunek kolejowy Wałki na linii kolejowej Tarnów – Dębica, na dwór w Machowej oraz na obiekty poruszające się na szosą Tarnów – Pilzno. Następnie batalion skierował się w ciągłych walkach w kierunku południowym, by w połowie września znaleźć się w lasach otaczających wieś Jamną.
- Szczegóły
- Leszek A. Nowak
- Kategoria: regionalizm
- Odsłony: 1516
There was a problem loading image 'images/stories/ydzi.jpg'
There was a problem loading image 'images/stories/ydzi.jpg'
Haber Adolf (Halecki) – Żyd, współwłaściciel Domu Bankowego H. Ripper i S – ka w Krakowie. Ukrywał się w klasztorze Franciszkanów w Zakliczynie nad Dunajcem, gdzie jesienią 1940 r. przywieźli go żołnierze AK ze stacji w Biadolinach. Później mieszkał przez jakiś czas u Władysława Augustyna w Słonej i u franciszkanów w Bieczu.
Halberstam Szlomo II (1907 – 2000), syn Ben Ciona, chasydzki rabin z dynastii Bobow. Znaleziony został pod lasem w Kończyskach k. Zakliczyna nad Dunajcem, w stanie skrajnego wyczerpania i ranny, przez N. N. – dziewczynę z Tymowej.
- Szczegóły
- Krzysztof Sikora
- Kategoria: regionalizm
- Odsłony: 2336
Mieszkańcy Ziemi Tarnowskiej z dumą sięgają do historii i tradycji oręża polskiego, które w sposób szczególny uosabiał stacjonujący w Tarnowie od 1918 roku -najpierw jako "57 pułk piechoty ziemi tarnowskiej", od stycznia 1919 roku jako 13 pułk ziemi tarnowskiej", by w lutym 1919 uzyskać ostateczną nazwę "16 pułk piechoty" (16 pp). Jako jednostka odradzającego się Wojska Polskiego 16pp zapisał się złotymi zgłoskami w walkach o niepodległość i granice Rzeczypospolitej na wschodnim froncie oraz w wojnie polsko-bolszewickiej roku 1920. Ofiara czynu niepodległościowego oraz czas służby garnizonowej ukształtowały tożsamość tej jednostki wojskowej. Mieszkańcy ,doceniając ten fakt oraz chcąc podkreślić związek 16pp z regionem, postanowili uhonorować zasługi "szesnastaków" dla Ziemi Tarnowskiej poprzez fakt ufundowania 16pp chorągwi - odpowiednika dzisiejszego sztandaru. Nadanie chorągwi zatwierdził dekretem Prezydent RP z 15 maja 1925 roku, co zostało potwierdzone w "Dzienniku Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych" z 1925 roku, nr 19 w poz. 202. Na chorągwi umieszczono herby Tarnowa, Dąbrowy Tarnowskiej i Brzeska. Umiejscowiono na niej także daty i nazwy miejscowości, w których pułk stoczył największe boje, tj.: Dawidów 22 V 1919, Murowa 28 V 1920, Grzebionka " Łady 9 -10 VII 1920, Krasne-Mogiła 6 IX 1920.
